Apostuj Capitel Sedes

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Sedes

¹E l'è riaa anca a Derbe e a Listra e, varda, un cèrt discepul l'era là, de nomm Timotee, fiöö d'una dona Giüdea credénta, ma de pader grèch, ²che l'è daa testimunianza di fradèj a Listra e Iconi. ³Paul l'ha vurüü andà föra cun lü, e despö che 'l l'aveva ciapaa, el l'ha circuncis, per via di Giüdee che eren in de quij lögh: degià che tücc aveven savüü che 'l sò pader l'era Grèch.
⁴E cuma passaven per i citaa, gh'hann cunsegnaa d'usservà i urdinanz che eren staa decidüü di apostuj e di anziann a Gerüsalèmm.
⁵Dunca, i gés eren faa fort in de la féd e cresseven de nümer ogni dì.
⁶E hann passaa per Frigia e la regiún de la Galatia, perchè eren staa impedii del Spirit Sant de parlà la parola in de l'Asia; ⁷e despö che eren naa vèrs Misia, tentaven de nà in de la Bitinia, e 'l Spirit de Gesü 'l i ha minga permetüü; ⁸e despö che hann passaa ultra la Misia, hinn naa giò in del Troas.
⁹E una visiún l'ha cumparii a Paul de nott: un cèrt omm macedon el stava, el l'esurtava e 'l diseva: «Passa travèrs in de la Macedonia e jütamm!». ¹⁰E cuma l'ha vedüü la visiún, èmm cercaa sübit de nà föra in de la Macedonia, perchè avevum cunclüdüü che Diu 'l m'aveva ciamaa per predicàgh la bona nuèla. ¹¹E despö che èmm faa véla de Troas, èmm faa un cors dricc per Samutracia, e 'l dì despö a Neapolis, ¹²e là a Filipi, che l'era la prima citaa de la prima part de la Macedonia, una culonia. E restavum a chèsta citaa quij dì. ¹³E 'l dì de sabet sèmm naa föra de la porta arént al fiümm, due de custüm la gh'era la preghéra, e despö che se serum setaa giò, parlavum a i donn che eren vegnüü insèma. ¹⁴E una cèrta dona, de nomm Lidia, una vendidúra de purpura de la citaa de Tiatira che l'adurava Diu, la scultava, el cör de la qual Diu l'ha dervii per dà atenziún a i robb che eren dètt de Paul. ¹⁵E cuma l'era batezada anca la sua cà, l'i ha esurtaa, disend: «Se avii giüdegaa che mì sun fedela al Signúr, vegnii denter a la mia cà e restee»; e la m'ha ubligaa.
¹⁶E l'è sücess quand andavum a la preghéra che una cèrta sèrva che la gh'aveva un spirit de divinaziún la m'ha incuntraa, che l'ufriva tant prufitt a i sò padrun dand uracuj. ¹⁷Intanta che lee la vegneva dedree a Paul e a nümm, la criava, disend: «Chèst omen hinn sèrv del Diu püssee alt, che ve pruclamen la via de la salvéza!». ¹⁸E l'ha faa chèst per tant dì, e, despö che Paul l'era agitaa e l'aveva giraa al Spirit, l'ha dii: «Te cumandi in del nomm del Signúr Gesü Crist de vegnì föra de lee!», e l'ha vegnüü föra de lee a chèla ura. ¹⁹E quand i padrun aveven vedüü che la speranza del lur prufitt l'era naa föra de lee, hann brancaa Paul e Sila e i hann tiraa adree a la piaza a i capp, ²⁰e despö che i aveven menaa a i pretúr, hann dii: «Chèst omen agiten la nostra citaa, già che hinn Giüdee, ²¹e pruclamen custüm che per nümm l'è minga lecit de ricév né de fà, perchè sèmm Rumann». ²²E la fola la s'è levada sü insèma cuntra lur, e i pretúr, despö che aveven strepaa de lur i vést, hann cumandaa che füssen culpii cun vergh, ²³e despö che aveven metüü sü lur tant bott, i hann bütaa in presún, despö che aveven urdinaa al carceree de tegnìj següramént. ²⁴Lü, despö che l'aveva ricevüü un tal cumand, el i ha bütaa in de la presún de denter e l'ha faa segür i lur pee al lègn.
²⁵E circa mezanocc quand Paul e Sila pregaven, cantaven inn a Diu, e i presunee i scultaven. ²⁶E impruvisamént l'è sücess un grand teremot, tant che i fundamént de la presún hinn staa sgurlii; e sübit, tücc i port hinn staa dervii e i legamm de tücc hinn staa desgarbiaa. ²⁷E quand el carceree l'era dessedaa d'un sogn e l'aveva vedüü avèrt i port de la presún, avend tiraa la spada, el stava per mazàss sé medemm, perchè l'aveva pensaa che i presunee aveven scapaa via. ²⁸Ma Paul l'ha ciamaa cunt una granda vús, disend: «Fa a té medemm nissün maa, degià che sèmm tücc chì». ²⁹E despö che l'aveva dumandaa lüs, l'ha curüü denter e, devegnend tremii, l'ha burlaa giò inanz a Paul e Sila, ³⁰e despö che 'l i aveva menaa föra, l'ha dii: «Signúr, che cossa l'è necessari che mì faga perchè mì sia salvaa?». ³¹E lur hann dii: «Cred in del Signúr Gesü, e te sarà salvaa tì e la tua cà. ³²E gh'hann parlaa la parola de Diu cun tücc che eren in de la sua cà. ³³E, ciapanduj in de chèl'ura de la nocc, el i ha lavaa di ferid, e l'è staa batezaa sübit, lü e tücc i sò, ³⁴e, menanduj a la cà, l'ha metüü denanz una taula, e l'ha avüü letizia, cun tüta la famèja, perchè aveven credüü in de Diu.
³⁵E quand l'era devegnüü dì, i pretúr hann mandaa föra i litúr, disend: «Libera quij omen!». ³⁶E 'l carceree l'ha repurtaa i paroll a Paul: «I pretúr hann mandaa perchè siuv liberaa; dunca, adèss, despö che sii vegnüü föra, va in pas». ³⁷Ma Paul el gh'ha dii: «Despö che m'aveven batüü püblegamént, ancabén sèmm personn ruman no cundanaa in del giüdizi, m'hann bütaa in presún, e adèss secretamént me büten föra? Defàtt, no, ma despö che vegnen lur medemm gh'avarìen de menàmm föra!». ³⁸E i litúr hann repurtaa chèst paroll a i pretúr. E hann avüü pagüra, perchè aveven sentii che eren Ruman, ³⁹e despö che eren naa, i hann cunsulaa, e despö che i aveven menaa föra, i hann dumandaa de nà via de la citaa. ⁴⁰E despö che vegniven föra de la presún, hinn vegnüü denter a Lidia e, quand i hann vedüü, hann incuragiaa i fradèj, e hinn naa föra.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Quindes
• Inanz a Capitel Derset →
• A l'indes