Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.


Allelulia, insèma a àmen e osànna l’è öna di trè paròle ebraìche amò dovràde in di preghiére catòleghe. Chèsta paròla la öl dì “lodì ‘l Signùr” e l’è fàcia dal vèrb hallal che a la segónda persùna plüràl ‘l diènta hallelu e da la paròla Yah che l’è la versiù scortàda del nòm Yahweh che ‘l völ dì Déo in ebràich.

In de la liturgéa cristiàna l’è ciamàt Alleluia pò ach ü cant che ‘l se tróa in de la Liturgéa di Ure e sura de töt in de la Sànta Mèsa, ‘ndó che l’è cantàt apéna prima de lès sö 'l Vangél. L’Alleluia l’è stacc al prensépe dovràt adóma ‘l dé de Pasqua, col pasà del tép l’è stacc dovràt ach per ol tép pasquàl e pò per töt l’an litürghic fò che per la Quarìsma ‘ndo che s’cànta amò 'l Tractus.