Alma Redemptoris Mater

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Chèlla us ché la gh'ha mia di foncc o i è tròp póche. Per piasér, zónta di fóncc a la us. Issé de ìga ön'idéa di ótre us senza fóncc, ardì ché.

'l Alma Redemptoris Mater, che 'l völ dì Màder del Redentùr che te dét la éta, l'è ün ino mariàn e öna di quàter antìfone mariàne 'nsèma al Ave Regina caelorum, al Regina coeli e al Salve Regina e la vé sunàda dòpo la Compieta in del tép de Nedàl.

L'è stàcia scrìcia dal Ermàn de Reichenau o Ermàn ol Contràt (1013–1054) che l'avrès pensàda dòpo ì lezìt i scrìcc del San Fuglènsio de Ruspe, del Sant Epifànio de Salamìna e del Sant Irenéo de Liòn.

L'uriginàl in latì

Alma Redemptoris Mater, quae pervia coeli

Porta manes, et stella maris, succurre cadenti,

Surgere qui curat, populo: tu quae genuisti,

Natura mirante, tuum sanctum Genitorem

Virgo prius ac posterius, Gabrielis ab ore

Sumens illud Ave, peccatorum miserere.

En Lombàrt

Màder che te gh'ét dat la éta al Redentùr,

che te sét la pórta del cél

e la stèla del mar

cór a ötà

ol pòpol che sérca de soleàs.

Té che te gh'ét dat al mónt, maraéa,

el tò sant procreadùr,

e te sét restàda Vérgine,

scùlta l'ave

de l'àngel Gabriél

e ìga pietà dei pecadùr.