Ortografea Classiga Orientala

Lombard Oriental Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa bresàna moderna.



Con Ortografìa clàsica orientàla se fa riferimènt al sistéma de scritüra dopràt endèn quac òpere del sècol XVI, compàgn dei Tumuli del Giovanni Bressani e La massera da bé del Galeàs dei Urs. La se 'nsömèa 'n pó a l'ortografìa clàsica Milanéza, doprada amò apò a del Carlo Maria Maggi e del Carlo Porta, però la se manté piö vizìna al latí medieval. En particular, la dòpra -tió (clàssiga Milanesa: -zion) a la fí de le paròle e anca el grùpo chr.

'N ezèmpe:

«... Perque'l me stag refert the habut a di,
che ind ol nost Berghem nos fa u sonet,
chi si zentil e bo, e chis posi met
A parengo de quei Citadi
A t'ho impo voiut scrif per fat vedi
Cha nomè in tut senza'nzign, e intelet,
E sebe am fa dlaida spes coi fet,
Cham fa a sui torti met di moscardi...
»
(Giovanni Bressani, (1489-1560))