Antéra
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Endèle piànte angiospèrme, l'antéra l'è la part terminàl del stam de 'n fiùr. L'è 'na strütüra omòloga ai microsporàngi che se tróa 'ndele piànte che fa part de ótre sotadiviziù. El g'ha la funsiù de fa sö 'l pòlen. (La paròla la vé del gréco anteros, che öl dì fiurìt, e la se refers al fat che la prezènsa che sàlta bé a l'öcc de le antére l'è sègn de compléta fiuridüra del fiùr (antézi).
Ògna stam de sòlet l'è furmàt de 'n filamènt e de 'na antéra, fisàda a lestremità del filamènt. Se dis de le antére che i è estrórse demài che 'l filamènt el se tàca a l'antéra co la sò fàcia estèrna (chèla piö delóns de l'as fiuràl), e le se ciàma intrórse endèl càzo contràre, che però se 'l tróa méno de spès.
La antéra tìpica de le angiospèrme de sòlet l'è custitüìda de dò parcc, tacàde l'öna a l'ótra, ciamàde téche, ünìde 'nsèma de 'na zòna ciamàda conetìf, che l'è ach la zòna 'ndóche la antéra la se tàca al filamènt. Se se g'hès de taià l'antéra en perpendicolàr al sò as, se pödarès véder che ògna antéra la g'ha dét giü o du sach pulìnich che i se destènt sö töta la longhèsa.
L'antéra l'è 'na strütüa deiscènta, cioè, che se spàca de per sò cönt per fà nì fò 'l pòlen. Ògna sach pulìnich el se dervarà de sòlet conden tài longitudinàl (per lónch) de 'ndóche saltarà fò 'l pòlen.
El stam l'è 'na fòia trasfurmàda per la prudusiù de spòre mas•cc (microspòre) che pò i è i granì de pòlen. I sach pulìnich i è i microsporàngi.
Riferimèncc
Modifega- Font Quer, P. (1982). Diccionario de Botánica. 8ª reimpresión. Barcelona: Editorial Labor, S. A.. 84-335-5804-8
- Gola, G., Negri, G. e Cappeletti, C. 1965. Tratado de Botánica. 2da. edición. Editorial Labor S.A., Barcelona, 1110 p.
- Strassburger, E. 1994. Tratado de Botánica. 8va. edición. Omega, Barcelona, 1088 p.