Apostuj Capitel Quater

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Quater

¹E intanta che parlaven a la gént, i sacerdott, el capitani del témpi e i sadücee hinn vegnüü arént a lur, ²rasid perchè insegnaven la gént e pruclamaven in del Gesü la resüreziún di mort, ³e hann bütaa i lur man sü lur e hann metüü lur in de presún fin al dì despö, già che l'era già sira. ⁴E tant personn che aveven sentii la parola hann credüü e 'l nümer di omen l'è devegnüü circa cinch mila.
⁵E l'è sücess el dì despö che i capp, i anziann e i scrib hinn vegnüü insèma a Gerüsalèmm, ⁶e Anas, Caiafas, Giuann, Alessander e tant quant eren de la famèja del sacerdott scèff, ⁷e despö che i aveven faa staa in pee in del mèzz, hann dumandaa: «Cun qual géner de puténza o cun qual nomm avii faa vialter chèst?».
⁸Alura Peder, impienii del Spirit Sant, l'ha dii a lur: «Capp de la gént e anziann, ⁹se nümm sèmm giüdegaa incöö sü un bun att per un omm dèbul, per che cossa lü l'è staa salvaa, ¹⁰el gh'avarìa faa savüü a tücc vialter e a tüta la gént d'Israel che in del nomm del Gesü Crist el Nazarén che vialter avii crusefiss, che Diu l'ha levaa sü di mort--in de chèst lü l'è cumparii san denanz a vialter. ¹¹Lü l'è:
La prèja che l'è staa refüdaa de vialter quij che fà una cà,
che l'è devegnüda la crapa de spigul.
¹²E la gh'è no in de nissün alter la salvéza, già che 'l gh'è no un alter nomm suta 'l cél che l'è staa daa intra i vèss üman per el qual l'è necessari che nümm sium salvaa».
¹³E quand aveven vedüü la cunfidénza del Peder e del Giuann e aveven capii che hinn no edücaa e sénza istrüziún, s'hinn meravejaa e i hann recugnussüü che eren staa cun Gesü, ¹⁴e quand aveven vedüü l'omm, stand in pee cun lur, che l'era staa guarii, gh'hann nagott de dì cuntra. ¹⁵E despö che i hann cumandaa de nà föra del sinedri, s'hinn cunversaa el vün cunt i alter, ¹⁶disend: «Che cossa farèmm a chèst personn? Già che perchè l'è sücess per mèzz de lur un sègn che l'è bén cugnussüü e manifest a tücc che stann de cà a Gerüsalèmm e nümm podum minga negàll; ¹⁷ma perchè 'l difunda no magiúramént intra la gént, gh'avarìum de smingàj de parlà pü in de chèst nomm a nissün di vèss üman.
¹⁸E despö che i hann ciamaa, i hann cumandaa de fà minga un sun per nagott, né d'insegnà in del nomm del Gesü. ¹⁹E Peder e Giuann, respundend, l'ha dii a lur: «Giüdeghee se l'è giüst denanz a Diu scultàv pütost che Diu; ²⁰già che podum no parlà no di robb che èmm vedüü e sentii». ²¹E quij che hann smingaa de pü i hann liberaa, perchè aveven truaa nagott un möd per castigàj, per via de la gént, perchè tücc daven gloria a Diu per chèll che l'era sücess; ²²già che l'omm al qual chèst sègn de varisiún l'è staa sücess el gh'aveva püssee de quarant'agn.
²³E despö che hinn staa liberaa, l'è vegnüü a i lur propi e hann diciaraa tant quant i capp e i anziann aveven dii a lur. ²⁴E quij che aveven sentii cunt una sula mént hann levaa sü la lur vús a Diu e hann dii: «Padrún, tì t'hee faa 'l cél, la tèra, el mar, e tüsscoss che hinn in de lur, ²⁵che per buca de noster pader David, el tò sèrv, per mèzz del Spirit Sant, t'hee dii:
Perchè hann devegnüü rabiús i naziún,
e i gént hann machinaa robb svöj?
²⁶I rè de la tèra s'hinn metüü vesìn,
e i capp s'hinn ünii insèma,
cuntra 'l Signúr e cuntra 'l sò Crist,
²⁷già che veramént s'hinn ünii a chèsta citaa cuntra 'l tò sèrv sant, Gesü, che t'hee vünt, Erod e Ponti Pilat cunt i naziún e i gént d'Israel, ²⁸per fà tüsscoss che la tua man e 'l tò cunsili aveven stabilii prima che sücedessen. ²⁹E i robb adèss, Signúr, varda sü lur minacc e da i tò sèrv de parlà cun cunfidénza la tua parola, ³⁰intanta che te téndet la tua man che devegnen varisiún, sègn e meravèj per mèzz del nomm del tò sèrv Gesü». ³¹E despö che aveven pregaa, el lögh due s'hinn staa ünii insèma l'ha scurlii, e tücc hinn staa impienii del Spirit Sant, e parlaven la parola de Diu cun cunfidénza.
³²E la mültitüdin de quij che aveven credüü l'era vün cör e vön'anema, e nissün el diseva che quajdün di sò pruprietaa l'era sò, ma tüsscoss eren cumün a lur. ³³E cun granda puténza i apostuj daven la testimunianza de la resüreziún del Signúr Gesü, e grand favúr l'era sura tücc lur. ³⁴Già che el gh'era no una persona che la gh'aveva besogn intra lur, già che tant padrún di camp o di cà quant gh'eren, vendenduj purtaven i prèzz ricevüü di robb che eren staa vendüü ³⁵e i poneven arént a i pee di apostuj, e eren smezaa a ognidün cuma ognidün el gh'aveva besogn.
³⁶E Josef, che l'era suranuminaa di apostuj Barnaba (che l'è vultaa «Fiöö de l'incuragiamént»), un Levit, de Ciper per nassida, ³⁷despö che l'aveva vendüda un camp intanta che l'era sò, l'ha purtaa 'l danee e 'l l'ha post a i pee di apostuj.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Trii
• Inanz a Capitel Cinch →
• A l'indes