Charles Baudelaire

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

El Charles-Pierre Baudelaire (Paris, 1821- Paris, 1867) a l'era un pueta, critich e tradütur frances. A l'è staa vün di pueta püssee inflüent del secul XIX, e l'ha rapresentaa - cun la sua vita bohemien e i sò ecess - la figüra del pueta malarbet. A l'è cunsideraa el pader de la puesia muderna. La sua övra principala a l'è la racolta de puesii Les fleurs du mal (I fiur del mal).

Inflüenza

El Baudelaire a l'è vün di pueta decadent püssee famus e prubabilment quel püssee impurtant. A l'è famusa la sua critiga de la puesia "ütil": lü'l pensava la puesia cume una furma de beleza püra e superiura, che la serviva minga per insegnà o per trasmet un messagg pulitich. A l'è el pader del decadentism, un precursür del simbulism e un autur inflüent per la puesia e la literadüra muderna - minga dumà francesa - del secul quel de XX.

Simbulism e Aleguria

In de l'övra del Baudelaire a hinn dü i puetich principaj: el simbulism, che l'ha generaa el desideri grant de truà anmò un ligam fort intra la sucietà pre-indüstriala e la natüra, e che'l se realiza cun la figüra retoriga de la sinestesia, e l'aleguria.

Över

Le Salon de 1845 (1845)
Le Salon de 1846 (1846)
Le Salon de 1859 (1859)
Journaux intimes (Diari) (1851-1862)
Les Paradis artificiels (I paradis artificiaj) (1860)
Curiosités esthétiques (1868)
Réflexions sur quelques-uns de mes contemporains (1862)
Richard Wagner et Tannhäuser à Paris (1862)
Le Peintre de la vie moderne (1863)
L'œuvre et la vie d'Eugène Delacroix (1863)
Mon cœur mis à nu (1864)
L'art romantique (1869)
La Fanfarlo (1847)
Du vin et du haschisch (1851)
Les Fleurs du mal (I fiur del mal) (1857)
Fusées (1867)
Petits poèmes en prose ou Le Spleen de Paris (Puema piscinit in prosa o El Spleen de Paris) (1862)