Glauco Sanga

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Chèll articòl ché l'è adóma ü sbòss. Se vóter sì bù de mètega dént vergót de piö, preocüpès mia e próega. Issé de ìga ön'idéa de töcc i óter sbòss, ardì qé.

Chèlla us ché la gh'ha mia di foncc o i è tròp póche. Per piasér, zónta di fóncc a la us. Issé de ìga ön'idéa di ótre us senza fóncc, ardì ché.

Glauco Sanga (Milà 1947), l'è 'n glotòlogh e etnologh lombàrt cunusìt per i sò stüde sö le parlàde de la Lombardìa. El s'è laureàt en Glotologìa a l'Üniversità Statal de Milà.

A pàrter del 1971 el se 'n enmpàsa de linguìstica e de etnologia, con divèrse ricérche söl camp. Come etnòlogh el g'ha stüdiàt le cültüre popolàr italiàne: i vagabóncc, l'antropologìa alpìna, la leteradüra popolàra co le sò cansù e le sò stórie, el fulclùr e le tradisiù orài, le conoscènse natüralìstiche popolàre, ecc. Come linguìsta el g'ha concentràt i sò stüde e le sò ricerche sö l'etnolinguistica (i gèrghi, l'urìgin del linguàgio), söi dialècc de l'Itàlia (suratöt söi dialècc de la Lombardia e del Veneto), söi volgàr ecc.

El g'ha ensegnàt endèle üniversità de Pavia, Bèrghem, Los Angeles (UCLA), Zürigh, Venésia. L'è diretùr de la rivìsta "La ricerca folklorica" e de le colàne "La ricerca folklorica / Testi" (Brèsa, Grafo) e "Etnografia veneta" (Verùna, Cierre) e 'l fà part de la diresiù de "Quaderni di semantica", de "QFR Quaderni di filologia romanza", del comitat scentìfich de la "RID Rivista italiana di dialettologia" e del Centro söl Plurilinguismo de l'Üniversità de Udine.