Hierophis viridiflavus
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
El Milò (Hierophis viridiflavus Lacépède 1789), l'è un bìs chel vìu visìn ai mación o arént ai cà abanunàd, generalmént in ambiént cun tànta vegetasión.
| Hierophis viridiflavus | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Stat de conservazion | ||||||||||||
| Classifigazion sientífiga | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Nomm binomial | ||||||||||||
| Hierophis viridiflavus |
Long fin a dü metòr, da grand el g'ha la pèl négra cun mace giàlde. El milò el se möu apéna de dì e sémpor partèra, anca se l'è bón 'd rampegàs àgil e svèlt. Par quést el sò ambiént preferìd l'è la tèra cun le piànte erbàcee.
El pàcia lüzerte e ràt. Quand el g'ha fam el pöd mangià anca i öu o i üzéi picinìn, àltor bìs e ràn.
El milò l'è no velenùs, l'è no famùs, ma l'è impurtànt 'me stabilizadù dal nümor di ràt. Un milò el pöd mangià anca dü ràt al dì.
El num
ModifegaEl Milò l'è cunusìd cun chel num chi in Lumbardia in d'le pruince de Milan, Lod e Pavia, in Piemùnt in pruincia de Nuàra e in Emìlia in pruincia de Piasensa, ménter a nord de Milan el ciàpa el num de Milòrd.
El serpént l'è famùs anca par le sò scumàgne: ratèra in del Varesòt parchè el pàcia i ràt; bis scursòn in Svìsra parché quand tel ciàpi el sùfia föra l'aria; verem bastunér o bìs bastunér a Bèrghem e Brésa.
Par ch'el num el g'ha da dipénd dal cumpurtamént d'la bìsa e dal culùr d'la sò pel. El milò el g'ha un andamént signurìl, el se spavénta mai e anca quand el scàpa l'è sémpor elegànt. La so pel l'è negra 'me el vestìd d'un lord inglés e le mace giàlde di volt parùn butón: el milò l'è pròpri el sciùr di bìs.