Lengua limburghesa
El Limburghes (nomm nativ: Limburgs o Lèmbörgs, parnonziaa ['lembœrxs]) l'è ona lengua germanega ocidental.
El partegn al grupp bass todesch (compagn de l'Olandes) e l'è parlaa in tra la Germania, i Paes Bass e 'l Belgi. El ciappa el nomm de la region storega del Limburgh. In Germania l'è consideraa on dialett del Bass Francon, inveci in di Paes Bass l'è recognossuu tant 'me ona lengua regional.
A l'è parlaa in de la zona de Venlo, Düsseldorf (Dusseldörp), Aquisgrana (Aoke), Maastricht (Mestreecht) e Hasselt.
On quai dialett del Limburghes a l'è tonal, carateristega propi strana in di lengov indoeuropei.
Esempi de lengua
ModifegaEl Pader Noster
ModifegaOze vader, dae in de hemel ies,
eure naam ies oes heilig,
laot eur riek van vrae kómme op dees waereld
en laot oes handele volges eure wil.
Gaef ederein zien dageliks broad
en vergaef oes oos miessjlaeg,
zoa wie veer aan andere vergaeve wat ze taege oes miesdege,
bring oes neet in verzeuking
en verlos oes van alle koad.
Want van uuch ies 't keuninkriek
en de krach en de gelökzaligheid
in alle ièwigheid.
Amen.
christusrex.org Arqiviad qé: [1]
La parabola del Fioeu Trason (dialett de Maastricht)
ModifegaIemend had twie zäöns.
De jongste vaan hun zag tege z'ne vaajer: "Vaajer, geef miech 't deil vaan us vermoge, dat miech toukeump". En heer verdeilde 't bezit oonder hun.
En wienig daog later zat de jongste zoon alles in geld um en ging op reis nao e land wied weg, woe 'r ze vermoge verkwiste in e leve vaan euvervlood.
Toen heer alles dedoorgedrejd had, kaom d'r 'ne zwoere hoongersnoed euver dat land en heer begòs gebrek te lije.
En heer trok d'r op oet en drong ziech op aon eine vaan de börgers vaan dat land en dee sjikde-n-'m nao 't veld um z'n vèrkes te heuje.
En heer verlangde z'ne boek te völle met de sjèlle, die de vèrkes aote, mèh geine gaof ze-n-'m.
Toen kaom heer tot ziechzellef en zag: "Wievaol daagloeners vaan miene Vaajer höbbe brood in euvervlood en iech kom heij um vaan d'n hoonger.
Iech zal opstoon en nao miene vaajer goon en tot häöm zègke: Vaajer, iech höb gezundigd tege d'n hiemel en veur uuch,
iech bin neet mie weerd eure zoon te heite; stèl miech geliek met eine vaan eur daagloeners.
En heer stoond op en kierde nao ziene vaajer trök. En toen heer nog wied weg waor, zaog ziene vaajer häöm en woort mèt ontferming bewoge. En heer leep häöm tegemoot, veel häöm um d'n hals en puunde-n-'m.
En de zoon zag tot häöm: "Vaajer, iech höb gezundigd tege d'n hiemel en veur uuch, iech bin neet mie weerd eure zoon te heite".
Mèh de vaajer zag tot zien slaove: "Bring gaw 't bèste kleid heij en trèk 't häöm aon en doot häöm 'ne ringk aon zièn hand en sjeun aon zien veuj.
En hool 't gemèste kaaf en slach 't, en laote veere fiestelik diner höbbe,
want miene zoon heij waor doed en is weer levend gewoorde, heer waor verlore en is gevoonde". En ze begòste fies te viere.
Ziene-n-ajdste zoon waor op 't land en toen heer kort bij hoes kaom huurde heer meziek en dans.
En heer reep eine vaan de knechte tot ziech en vroog, wat 'r te doen waor.
De zag tot häöm: "Eur broor is gekaome en eure vaajer heet 't gemèste kaaf laote slachte, umdat heer häöm gezoond en wel trök heet".
Mèh heer woord koed en wèlde neet nao binne goon. Toen kaom ziene vaajer nao boete en drong bij häöm aon.
Mèh heer antwoorde en zag tot ziene vaajer: "Zeet, zoeväöl jaor bin iech al in eure deens en noets höb iech eur gebod euvertroje, mèh miech höb geer noets e geitebökske gegeve um met mien vrun fies te viere.
Mèh noe dee zoon vaan uuch gekaome-n-is, dee eur bezit heet opgemaak met slechte vrouwe, höb geer veur häom 't gemèste kaaf laote slachte".
Mèh heer zag tot häöm: "Keend, geer zeet altied bij miech en al 't mijne is 't eure.
Veer mooste fies viere en plezeer make, want eur broor heij waor doed en is levend gewoorde, heer waor verlore en is gevoonde".
meertens.knaw.nl