Lombard Occidental

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Un mantes l'è vargott che'l bufa aria in d'un büss piscin per fà funziunà un quajcos. Al ven druvaa per tacà sut' el fögh de füsina, furen o semplisement de un camin, ma anca 'me tocch de un quaj strüment müsegal aerofun, cume l'orghen, l'harmonium e la fisarmonega.

Un mantes per tacà dent el fögh.
(Sinistra) un mantes de un orghen.

El termen al ven del latin mantica, ''sachett"[1], o (per spigà la desinenza -e) del plüral de l'istessa parola manticae, ''sacch, bizacch''. A l'è no lassaa föra un ligamm cun mantell, a so völta del latin mantellum e chest chì de un tema mediterani *manta[2].

Riferimencc

Modifega
  1. Carlo Battisti, Giovanni Alessio, Dizionario etimologico italiano, Firenze, Barbera, 1950-57.
  2. Giacomo Devoto, Avviamento all'etimologia italiana, Milano, Mondadori, 1979.