Ostrya carpinifolia
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
L'Ostrya carpinifolia (en Bresà: Tàera[1]), l'è 'na piànta de la famìa botànica de le Betulaceae.
Ostrya carpinifolia Scop. | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
or.: tàera | ||||||||||||||
i Fröcc de la Tàera (achéni)
| ||||||||||||||
Classifigazion sientífiga | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Nomm binomial | ||||||||||||||
Ostrya carpinifolia Scop. |
Descrisiù
ModifegaLa tàera la g'ha 'l trónch drit e la chiòma tiràda 'nsèma e 'n pó bislónga; le sò fòie i è ovài, bislónghe e cól òrlo a capète; la nervadüra principàla l'è bèla evidènte. I fröcc i è achéni a gràta de culùr biànch/vért.
-
Le fòie quan che i è sèche. -
La scórsa del trónch de 'na piànta ècia.
Difuziù
ModifegaLa tàera la gh'è apéna endèl Europa sud-orientala (Itàlia, Àustria, Balcani, Grécia, Anatòlia). 'N Italia se la tróa 'ndel'àrea prealpìna centro-orientàl e 'ndel’area peninsulàr (de l’Appenìno setentriunàl a la Calàbria), e a squacc apò a 'ndèle ìzole magiùre.
'N Itàlia gh'è piö o méno 800.000 ètari de bósch có la prezènsa de la tàera.
Ecologìa
ModifegaL'è 'na spéce che g'ha bizògn d'en tèp vegetatìf lónch, 'N itàlia la crès enfìna ai 1000-1200 m s.l.m.. La g'ha bizògn de piö tata àiva che nó la rùer. Endèi ambièncc de culìna de la penìzola la vé sö piö che óter endèle còste al vach. La preferés le tère calcàree e marnùze, la sopórta mìa i ristàgn de àiva, ma la se adàta bé ai teré argilùs.
La formasiù forestàla endoche la tàera la se tróa piö bé l'è l'orno-ostrieto, che völ dì en asociasiù col fràsen (Fraxinus ornus).
Üzo
Modifega- Se la dopèra come piànta ornamentàla endèi pàrchi e 'ndèi giardì, e apò 'ndèle alberasiù de le stràde e dei viài de le cità.
- La g'ha 'n lègn gréf e 'mpacàt, de culùr rós-maròn, se 'l dopèra piö che óter per brüzà 'ndèle stüe.
Riferimèncc
Modifega- ↑ Elisa Zersi, Prospetto delle piante vascolari spontaneee o comunemente coltivate nella provincia di Brescia, 1871 - Brescia