Resetàcol

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

En Botànica se ghe dà nòm de resetàcol a l'estremità dilatàda del pedùncol fiuràl endèl quàl se 'nserés i elemèncc fiurài (càles, coròla, androcèo e ginecèo). Per chèsto elemènt àle ólte se dòpra pò a 'l nòm de "tàlamo".

Parcc del fiùr

Parcc del fiùr madür.

Schìsa söi nòm per nà al sò artìcol. (Arda l'ilüstrasiù)

Col stès nòm de resetàcol de sòlet se ìndica pò a la pursiù dilatàda de 'na 'nfiurescènsa a capulì, endóche se 'nserés i fiùr sìngoi. En chèsto càzo el resetàcol l'è ciamàt pluriasiàl o resetàcol cümü.

Arda apò

Fiùr

Bibliografìa

Gola, G., Negri, G. e Cappeletti, C. 1965. Tratado de Botánica. 2da. edición. Editorial Labor S.A., Barcelona, 1110 p.
Strassburger, E. 1994. Tratado de Botánica. 8va. edición. Omega, Barcelona, 1088 p.