Rumàn Capitel Vün
Rumàn
ModifegaLa Parola del nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess in del nost parlà Insübregh del didincö.
Capitel Vün
Modifega1 El Paul, un servidur del Gesü Crist, ciamaa a vess un apostul, e scernii föra a vess vün de quij che predeghen l'Evangel (2 che 'l Signur l'eva prumetüü per boca di prufeta in de la Sacra Scritüra), che 'l parla del Bagaj de Díu, 3 Gesü Crist, el nost Signur; nassüü, in de la carna, de la fameja del David, e deciaraa vess, 4 in del Spiret, el Bagaj del Signur e renfurzaa de la Resüreziun: 5 de Lü nüjolter gh'em avüü Grazia e insegnament apustolegh, inscí de vess bun de spantegà la Fee intra tücc i pagan, 6 già che anca violter sii pagan e sii ciamaa del Signur Gesü Crist. 7 A tücc quij amaa del Signur e ciamaa a vess sant chinscí a Ruma: che la pas e la Grazia de Díu, nost Signur Gesü Crist, la sia cunt violter!
8 Punt prím, mi a rengrazzi 'l Signur, travers el Crist, per tücc violter e la vosta Fee che tüt el mund en parla. 9 Perchè 'l Signur, che mi servi cunt el Spiret de l'Evangel del So Fiö, a l'è 'l me testimun che mi desmeti mai de parlà de violter in di mee preghér e dumandi de 'gnì de violter, se 'l Signur el me fà la grazia. 11 Perchè mi a gh'huu la brama de 'gniv a truà inscí de dàv un vergòt de spiritüal che 'l vaga a dav forza, 12 una forza che la cunforta, mi e violter e violter e mi: tücc insema.
13 Mi però adess, cara i mee fradej, vöri minga tasè 'l fàt che mi gh'eva 'vüü intenziun de 'gniv a truà giamò na mota de völt in del passa (ma ghe sunt minga reüssii) inscí de fà cress el bun früt anca intra violter, cumpagn de quel ch' huu faa cunt olter pagan. 14 Mi sunt in debet cunt i grech e cunt i minga grech, cunt quij che la san lunga, e cunt i balabiòt; 15 e a l'è propi per chela resun chí che mi, finn che ghe la fuu, a sunt vegnüü chinscí a predegàv l'Evangel anch a violter rumàn.
16 Mi, cara la mia gent, a me vergugni no de parlà de l'Evangel: perchè l'Evangel el gh'ha la forza del Signur e 'l mena l'anema de tücc quij che ghe creden in Paradis, minga dumà quela di Giüdee, no, ma quela de tücc! 17 Perchè lí de dent, in de l'Evangel, gh'è revelada la Veridaa e la Giüstizia del Signur, che la vegn de la Fee; inscí 'ma gh'è scrít (Habacüch 2,4): "i giüst vivaràn de Fee!" ![1]"
18 Perchè la rabia del Signur la se revelaraa del Cel in sü tücc i omen senza Díu e in sü tüt i folsidaa di omen che sbusarden la Veridaa cunt la folsidaa. 19 Perchè quel che gh'è de saè del Signur a l'è lí in bela vista e lur pòn vedèl senza fadiga; già che 'l Signur l'ha revelaa tüsscoss. 20 Perchè l'invisibel Spiret de Díu l'è la sua forza e la sua devinidaa, e vün chela forza chi la po vedè in di So laurà, del dí de la Creaziun del mund finn al didincö, se vün 'l fà cünt de vedèla, inscí che quij che la veden no gh'hann gnanca na scüsa. 21 Perchè anca se lur hann ben saüü del Signur e de la sua Forza, gh'hann minga daa a trà al Signur e l'hann minga ludaa e minga rengrazziaa, al cuntrari s'hinn impienii 'l coo de boria e i so cör hinn vegnüü negher cumpagn del pecaa. 23 Lur hann pensaa de vess bej fürb, ma s'hinn truaa balabiot 23 ch' hann ciapaa la devinidaa del Signur per na roba cumpagna di omen, di animaj che camina a quater sciamp e de üsej che sguràta in de l'aira.
24 A l'è propi per chela resun chi, che 'l Signur ij ha lassaa andàgh adree a la brüsa de pecà che gh'even in di so cör e ij ha lassaa crudà giò a pera in del rüff, 25 quij ch'hann müdaa la veridaa del Signur in d'una busía, e gh'hann daa a ment püssee a quel che l'è staa creaa, inscambi de dàgh a trà a Quel che l'ha creaa tüsscoss, e che 'l gh'ha de vess ludaa finn al dí del Giüdizzi e che 'l sia inscí!
26 E l'è semper per chela resun chi che 'l Signur ij ha lassaa burlaa giò in del schivi di so passiun, indua i so tusann hann tacaa sü ad andà cuntra la natüra, inscambi de fà l'amur in del möd natüral; 27 e a l'istessa manera anca ij omen, brüsaa di so vöj inatüraj, hann tacaa sü a fà i so rob cunt olter omen inscambi de fà l'amur natüral cunt i tusann, e hann tolt la recumpensa de chel fà de màt chí in lur medèm.
28 E già che lur s'hinn vardaa ben de dagh a trà al Signur, el Signur ij ha lassaa burlà giò in de la rüera di passiun inatüraj, e ij ha lassaa fà quel che l'è minga giüst, 29 sburdegaa di so vizzi e negaa in de la stamègna e in del schivi, hinn devegnüü brüt e cativ, rabius di so vesín, cunt la brama de cupà i omen, de fà garbüj, de fà dagn aj olter; 30hinn devegnüü di senza Diu, di baloss, di pügnaladur a la s'cena, di baüscia, di ganassa, gent che la fà süü di rob malnàt, che la dà minga a trà ai so vegg, 31 cuudemàt, senza Fee, senza amur, senza lealtaa, implacábej, e senza misericordia. 32 E anca se sann ben che quel che hinn dree a fá a l'è brüta roba, che la va cuntra 'l Signur, e che la po menà a la mort, lur, baloss, el fann l'istess, e minga dumà quist: hinn perfinn tücc cuntent de vedè a pecà ij olter!!!
- ↑ Habacüch 2,4