Sima (botànica)
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
En botànica, la sìma l'è 'na sórt de 'nfiurescènsa che la g'ha la caraterìstica de fenéser conde 'n fiùr apicàl e, en bànda, el g'ha dei óter as de svelöp che pöl süperà chèl centràl: chèsta caraterìstica la vé a determinàn la fùrma che, de sòlet, l'è chèla de 'n còno a cül en sö.
Semài che la 'nfiurescènsa la va ìn nacc a crèser de töte dò le bànde del fiùr apicàl, la ciaparà 'l nòm de sìma bìpara, sedenò la sarà 'na sìma unipara (per ezèmpe, scorpiòide o elicòide).
-
Sìma bipara
(la 'nfiurescènsa la va 'n nacc a crèser a dèstra e a mansìna) -
Sìma scorpiòide
(töcc i böcc i vé fò de la stèsa bànda, fùrma 'ncürvàda) -
Sìma elicòide
(ràra)
.jpg)
Bibliografìa
Modifega- Sandro Pignatti, Flora d'Italia, Bologna, Edagricole, 1982. ISBN 8850624492
| Tipi de 'nfiurescènse |
|
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
