Ostrya carpinifolia

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

L'Ostrya carpinifolia (en Bresà: Tàera), l'è 'na piànta de la famìa botànica de le Betulaceae.

Ostrya carpinifolia Scop.
or.: tàera
i Fröcc de la Tàera (achéni)
Classifigazion sientífiga
Regn: Plantae Division: Magnoliophyta Clas: Magnoliopsida Ùrden: Fagales Famìa: Betulaceae Zèner: Ostrya Spéce: Ostrya carpinifolia
Nomm binomial
Ostrya carpinifolia Scop.

Descrisiù

La tàera la g'ha 'l trónch drit e la chiòma tiràda 'nsèma e 'n pó bislónga; le sò fòie i è ovài, bislónghe e cól òrlo a capète; la nervadüra principàla l'è bèla evidènte. I fröcc i è achéni a gràta de culùr biànch/vért.

• 
  L'amènt mas·cc en primaéra.
• 
  Le fòie quan che i è sèche.
• 
  La scórsa del trónch de 'na piànta ècia.

Difuziù

La tàera la gh'è apéna endèl Europa sud-orientala (Itàlia, Àustria, Balcani, Grécia, Anatòlia). 'N Italia se la tróa 'ndel'àrea prealpìna centro-orientàl e 'ndel’area peninsulàr (de l’Appenìno setentriunàl a la Calàbria), e a squacc apò a 'ndèle ìzole magiùre.
'N Itàlia gh'è piö o méno 800.000 ètari de bósch có la prezènsa de la tàera.

Ecologìa

L'è 'na spéce che g'ha bizògn d'en tèp vegetatìf lónch, 'N itàlia la crès enfìna ai 1000-1200 m s.l.m.. La g'ha bizògn de piö tata àiva che nó la rùer. Endèi ambièncc de culìna de la penìzola la vé sö piö che óter endèle còste al vach. La preferés le tère calcàree e marnùze, la sopórta mìa i ristàgn de àiva, ma la se adàta bé ai teré argilùs.

La formasiù forestàla endoche la tàera la se tróa piö bé l'è l'orno-ostrieto, che völ dì en asociasiù col fràsen (Fraxinus ornus).

Üzo

• Se la dopèra come piànta ornamentàla endèi pàrchi e 'ndèi giardì, e apò 'ndèle alberasiù de le stràde e dei viài de le cità.

• La g'ha 'n lègn gréf e 'mpacàt, de culùr rós-maròn, se 'l dopèra piö che óter per brüzà 'ndèle stüe.

Riferimèncc

Wikimedia Commons

al gh'a dent roba culegada a:

Ostrya carpinifolia