Apostuj Capitel Trides

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Trides

¹E gh'eren a Antiochia, a la gésa che la gh'era là, prufètt e insegnant, e Barnaba, Simeon, che l'è ciamaa Niger, Lüci de Cirene, Manaén, che l'era cressüü cunt Erod el tetrarca, e Saul.
²E intanta che lur serviven el Signúr e digiunaven, el Spirit Sant l'ha dii: «Separee per mì Barnaba e Saul per el laur al qual i huu ciamaa». ³Alura, despö che l'aveva digiunaa, pregaa e metüü i man sü lur, i hann lassaa nà.
⁴Dunca, despö che l'eren mandaa föra del Spirit Sant, hinn naa giò a Seleucia, e de là l'ha faa véla per Ciper. ⁵E despö che l'eren vegnüü a Salamina, predicaven la parola de Diu in di sinagogh di Giüdee. E gh'aveven Giuann cuma assistént.
⁶E despö che l'aveven passaa per l'intréga isula fin a Paf, hann truaa un cèrt omm, un magh, fals prufèta giüdee, al qual el nomm l'era Bar-gesü, ⁷che l'era cunt el prucunsul, Sergi Paul, un omm inteligént; lü, despö che l'aveva ciamaa a Barnaba e Saul, l'ha cercaa de sentì la parola de Diu. ⁸Ma Elimas el magh (già che inscì l'è vultaa 'l sò nomm) el i uponeva, perchè 'l cercava de girà 'l prucunsul via de la féd. ⁹Ma Saul, che l'è anca Paul, impienii del Spirit Sant, despö che l'aveva fissaa i ögg sü lü, ¹⁰l'ha dii: «O omm pièn de tüta la falsitaa e tüta la malizia, fiöö del diàul, nemìs de tüta la giüstizia, te tacaree sü a curump i vi dricc del Signúr? ¹¹E adèss, varda, la man del Signúr l'è sü de tì, e te saree orb, vedend no 'l suu fin al témp». E sübit l'ha burlaa giò sü lü scighéra e scür e, andand in gir, el cercava quajdün che 'l el menass per man. ¹²Alura, varda, el prucunsul l'ha credüü chèll che l'era sücess, sbalurdii de l'insegnamént del Signúr.
¹³E despö che l'aveva faa véla de Paf, lur inturna a Paul hinn vegnüü a Perga in de la Pamfilia, e despö che Giuann l'era partii de lur, l'è naa indree a Gerüsalèmm.
¹⁴E lur, despö che hann passaa de Perga, hinn riaa a Antiochia in de la Pisidia, e despö che eren vegnüü denter in de la sinagoga in del dì del sabet, s'hinn setaa giò. ¹⁵E despö de la letüra de la lég e di prufètt, i capp de la sinagoga hann mandaa a lur, disend: «Omen, fradèj, se l'è quaj parola d'esurtaziún in de vialter vèrs la gént, legell».
¹⁶E Paul, despö che 'l s'era levaa sü e l'aveva daa un sègn cun la man, l'ha dii:
«Omen Israelìtt e quij che gh'hann pagüra de Diu, scultee. ¹⁷El Diu de chèsta gént Israel l'ha scernii i noster pader e l'ha levaa sü la gént in del sugiorn in de la tèra d'Egitt e cunt un brasc levaa el i ha menaa föra de là, ¹⁸e circa quarant'agn l'ha supurtaa 'l lur cumpurtamént in del desèrt, ¹⁹despö che l'aveva tiraa giò sètt naziún in de la tèra de Canaan, l'ha distribüii la tèra a lur ²⁰circa quatercent e cinquant'agn, e despö che chèstcoss l'ha daa giüdes fin a Samuel el prufèta. ²¹E de alura, hann dumandaa un rè, e Diu el gh'ha daa Saul, fiöö de Kis, omm de la tribü de Benjamin, per quarant'agn, ²²e despö che 'l l'aveva remuvüü, l'ha levaa sü David per lur cuma rè, al qual anca l'ha dii quand l'ha daa testimunianza: «Huu truaa David de Jesse omm segund el mè cör, che 'l farà tücc i mè desidéri. ²³De la suménza de chèst omm segund la prumèssa, Diu l'ha purtaa a l'Israel un salvadúr, Gesü, ²⁴despö che Giuann l'aveva predicaa prima de la sua vegnüda un batesim de revedimént a tüta la gént d'Israel. ²⁵E cuma Giuann el cumpiva 'l curs, el diseva: «Chi süpunii che mì sia? Mì sun minga: ma varda, el vén despö de mì el sanduldi pee del qual sun no dègn de desgarbià.
²⁶Omen, fradèj, fiöö de la famèja d'Abraham e quij intra de vialter che gh'hann pagüra de Diu, a nümm la parola de chèsta salvéza l'è stada mandada föra. ²⁷Già che quij che stann de cà a Gerüsalèmm e i lur capp, perchè l'aveven minga savüü anca i vús di prufètt che hinn legiüü ogni sabet, quand l'aveven cundanaa, l'hann cumpii, ²⁸e ancabén avessen truaa nissüna resún de mort, hann dumandaa a Pilatt che lü el füss mazaa. ²⁹e cuma hann cumpii tücc i robb che hinn staa scrivüü sü lü, despö che l'aveven sbassaa giò del lègn, l'hann metüü in d'una tumba. ³⁰E Diu 'l l'ha levaa sü di mort, ³¹lü l'è staa vedüü per tant dì de lur che eren staa naa sü cun lü de la Galilea a Gerüsalèmm, che hinn adèss i sò testimonn a la gént.
³²E nümm ve predicum la prumèssa che l'è stada fada a i pader, ³³che Diu 'l l'ha cumpida per nümm, i bagaj, quand l'ha levaa sü Gesü, cuma anca in del segund salm l'è scritt:
Tì te see 'l mè fiöö,
mì t'huu generaa incöö.
³⁴E perchè 'l l'ha levaa sü di mort, stand pü per turnà indree in de la curüziún, inscì l'ha dii che: Ve daruu i robb sant, i robb fedèj, de David. ³⁵Dunca, anca in d'un alter el dis: Te daree no che 'l tò sant el veda curüziún. ³⁶Già che David, despö che l'aveva servii al cunsili de Diu in de la sua generaziún, el s'è indurmentaa e l'è staa giüntaa a i sò pader e l'ha vedüü curüziún; ³⁷e lü che Diu l'ha levaa sü, l'ha minga vedüü curüziún. ³⁸Dunca, che 'l sia savüü a vialter, omen, fradèj, che per mèzz de chèst el v'è pruclamaa el perdon di pecaa, ³⁹e de tüsscoss che sii minga staa capaz de vèss faa giüst in de la lég de Musè, in de chèst ognidün che 'l cred l'è faa giüst. ⁴⁰Dunca, vardee che 'l végna no a vialter chèll che l'è dii in di prufètt:
Vedii, i desprezadúr,
e meravejii e che siuv destrütt,
perchè mì fuu un laur in di voster dì,
un laur che credarìuv no, se quajdün el ve cüntass sü cumpletamént».
⁴²E intanta che andaven föra, esurtaven che chèst paroll ghe füssen parlaa el sabet despö. ⁴³E despö che eren relassaa de la sinagoga, tant personn di Giüdee e di pi pruselìtt hinn naa adree a Paul e a Barnaba, che, intanta che parlaven a lur, i persuadeven a cuntinüà in de la grazia del Signúr.
⁴⁴E 'l sabet che l'era vegnüü, squas tüta la citaa la s'è ünida insèma per scultà la parola de Diu. ⁴⁵E quand i Giüdee aveven vedüü i foll, hinn staa impienii de gelosia, e cuntradiseven a i robb che eren dii de Paul, biastemand. ⁴⁶E, parland curagiusamént, Paul e Baraba hann dii: «L'era necessari che la parola de Diu la füss parlaa a vialter prima; degià che la rüzii via e ve giüdeghii no dègn de la vita etèrna, varda, girum a i naziún! ⁴⁷Già che inscì el Signúr el m'ha cumandaa:
T'huu metüü cuma lüs di naziún,
perchè te siet per la salvéza fin a l'ültima part de la tèra».
⁴⁸E quand i naziún l'hann sentii, gh'aveven letizia e aveven daa gloria a la parola de Diu, e tücc che eren numinaa per la vita etèrna hann credüü. ⁴⁹E la parola del Signúr l'era purtada per tüta la regiún. ⁵⁰E i Giüdee hann inzigaa i pii donn de pusiziún unurabila e i capp de la citaa, e hann levaa una persegütaziún cuntra Paul e Barnaba, e i hann bütaa föra di lur cunfinn. ⁵¹E lur, despö che hann scurlii via 'l pulver di pee cuntra de lur, hinn naa a Iconi, ⁵²e i discepuj hinn staa impienii de letizia e del Spirit Sant.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Dudes
• Inanz a Capitel Quatordes →
• A l'indes