Apostuj Capitel Vündes

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Vündes

¹E i apostuj e i fradèj che eren in de la Giüdea hann sentii che anca i naziún hann ricevüü la parola de Diu.
²E quand Peder l'è naa sü a Gerüsalèmm, quij de la circuncisiún raculaven cun lü, ³disend che l'era naa denter cun omen che gh'aveven incircuncisiún e l'ha mangiaa cun lü.
⁴E despö che l'ha cumenzaa, Peder el ghe spiegava in d'urdin, disend: ⁵ «Mì seri dree a pregà a la citaa de Giafa e huu vedüü in d'un stüpúr una visiún che un quaj atrèzz vegnend giò cuma un grand lenzöö, mandaa giò del cél a i quater cantún, e l'è vegnüü fin a mì. ⁶Despö che en huu fissaa i ögg, la vardava, e huu vedüü i animaj de quater sciamp de la tèra, i besti, i retij e i üsèj del cél. ⁷E huu sentii una vús che la m'ha dii: Despö che te se see levaa sü, Peder, maza e mangia! ⁸E huu dii: Per nagott, Signúr, perchè nissüna roba prufana o impüra l'è mai naa denter a la mia buca. ⁹E una vús del cél l'ha respundüü una segund völta: I robb che Diu l'ha faa pür, fee no tì prufànn. ¹⁰E chèst l'è sücèss per trè völt, tüsscoss hinn staa ciapaa de növ al cél. ¹¹E varda, sübit trii omen s'hinn presentaa a la cà in de la qual serum, mandaa a mì de Cesarea. ¹²E 'l Spirit el m'ha dii de nà cun lur, giüdegand nagott. E anca ses di chèst fradèj hinn naa cun mì, e sèmm naa denter a la cà de l'omm. ¹³E 'l m'ha cüntaa sü cuma l'aveva vedüü l'angiul in de la sua cà che 'l s'è staa in pee e l'aveva dii: Manda quij personn a Giafa e invida Simún, che l'è suranuminaa Peder, ¹⁴che 'l te dirà paroll per i quij te saree salvaa, tì e la tua cà. ¹⁵E quand avevi cumenzaa a parlà, el Spirit Sant l'ha burlaa giò sü lur propi cuma sü nümm in del prenzipi! ¹⁶E me sun regurdaa la parola del Signúr cuma l'ha dii: Menter Giüann l'ha batezaa cunt aqua, vialter sarii batezaa cunt el Spirit Sant. ¹⁷Dunca, se Diu 'l gh'ha daa 'l medemm regall propi cuma a nümm che èmm credüü in del Signúr Gesü Crist, chi seri mì, capaz d'impedì Diu?».
¹⁸E despö che hann sentii chèstcoss, hinn staa quiètt e hann daa gloria a Diu, disend: «Dunca, anca a i naziún Diu l'ha daa revedimént a la vida!».
¹⁹Dunca, quij che hinn staa sperdüü de la tribulaziún che l'era sücess a Stefan hinn passaa fin a la Fenicia, Ciper e Antiochia, parland la parola a nissün se no dumà a i Giüdee.
²⁰E gh'eren quij di omen de Ciper e di Cirene, che despö che eren vegnüü a Antiochia, parlaven, predicand el Signúr Gesü, anca a i Elenist. ²¹E la man del Signúr l'era cun lur, e un grand nümer che l'ha credüü l'ha giraa al Signúr.
²²E la parola l'è stada sentida a i urègg de la gésa che l'era a Gerüsalèmm sü lur, e hann mandaa föra Barnaba fin a Antiochia. ²³Lü, despö che l'era staa riaa e l'aveva vedüü la grazia che l'era de Diu, la gh'ha avüü letizia e l'ha incuragiaa tücc in del pruposit del cör a restà in del Signúr, ²⁴perchè l'era un bun omm e pièn del Spirit Sant e de la féd e una fola tant assee l'è staa giüntaa al Signúr. ²⁵E l'è naa föra a Tars per cercà Saul, ²⁶e quand el l'aveva truaa, l'ha menaa a Antiochia. E 'l gh'è sücess che vegniven insèma in de la gésa anca per un ann intrégh e hann insegnaa una fola tant assee, e hann ciamaa prima a Antiochia i discepuj «Cristian».
²⁷E in di quij dì, prufètt hinn vegnüü giò de Gerüsalèmm a Antiochia. ²⁸E despö che 'l s'è staa levaa sü, vün de lur, de nomm Agab, l'ha daa un sègn per mèzz del Spirit che la ghe sarìa staa una granda carestia in de l'intrégh impéri, che l'è sücess suta Claudi. ²⁹E i discepuj, cuma quajdün el gh'aveva di mèzz, ognidün de lur, hann determinaa in del servizi de mandà quajcossa a i fradèj che staven de cà a Gerüsalèmm; ³⁰e anca hann faa chèst, avendula mandaa a i anziann per la man de Barnaba e Saul.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Des
• Inanz a Capitel Dudes →
• A l'indes