Bellis perennis

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Bellis perennis l'è 'l nòm scentìfich de la margaritìna de pràt, 'na piantìna de dimensiù picinìne de la famìa botànica de le Asteraceae. L'è 'na spéce uriginària del cèntro e del nòrt de l'Europa, endóche l'è la piö difundìda 'ntra de divèrse speci che vé identificàde col nòm popolàr de margaréta/margherita.

Bellis perennis
or.: margaréta, margaritìna
Classifigazion sientífiga
Regn: Plantae Division: Magnoliophyta Clas: Magnoliopsida Subclassa: Asteridae Ùrden: Asterales Famìa: Asteraceae Sota-famìa: Asteroideae Stìrpa: Astereae Zèner: Bellis Spéce: B. perennis
Nomm binomial
Bellis perennis L.

Descrisiù

Ilüstrasiù ciapàda del Atlas des plantes de France. 1891

L'è 'na piànta erbàcea perène che g'ha dei rizòmi pesègn che se tìra dré a tèra.

Le fòie i è töte 'nserìde söl rizoma e le fùrma 'na rüzitìna bazàl. I è spatolàde co la larghèsa màsima 'nsìma, co la bàze a cóne e le se strèns endèn gambì alàt; i è tumintùze quan che i è zùine ma dòpo le deènta piö o méno glàbre (sènsa pilizì). L'òrlo l'è capetàt o crenulàt, de rar el pöl véser entréch. I è lónghe presapoóch dei 2 ai 5 ghèi e le prezènta a la vìsta apéna 'na nervadüra centràl.

I fiur i se fùrma 'nsìma a 'n gambì che 'l pöl rià 'nfìna a 10 ghèi de altèsa (de rar pò a 'nfìna a 15 ghèi) e che pórta mìa de fòie. I fiùr i è de 2-3 ghèi de diàmetro e 'l capulì el g'ha la fùrma tìpica de le asteràcee e l'è furmàt de 'na curùna de pétali estèrni biànch (de spès co la puntìna rósa) e de 'n dìsco centràl zàlt. I pétali dei fiurilì estèrni (biànch) quan che l'è séra e quan che gh'è bröt tép i se sèra e i se dèrf quan che é fò 'l sul.

I fröcc i è dei achéni picinì a fùrma de öf, i fùrma mìa 'l pàpo.

Habitat e distribusiù

La crès de preferènsa 'ndèi pracc, endèle zòne mìa cultiàde e 'n generàl endèi pòscc calpestàcc. La dispuzisiù de la rüzitìna bazàl, basìna basìna arènt a la tèra, la fà che la rèste schiàda tat de le bès•ce che màia l'èrba come del mestér de segadüra de l'òm, e chèsto 'l ghe permèt de slargàs fò e de furmà dele colònie bèle grànde e spèse,

L'è distribüìda 'ndèle zòne frède-temperàde de l'Europa, de l'Asia e de l'America setentriunàla. La pöl vègner sö 'ntra i 0 e i 2000 méter de altèsa sùra 'l leèl del mar

Tasonomìa

La Bellis perennis l'è stàda discriìda come spéce botànica per la prìma ólta del Linèo e püblicàda en Species Plantarum 2: 886. 1753.

Variedades

Bellis perennis proles pumila (Arv.-Touv. & Dupuy) Rouy

Bellis perennis var. caulescens Rochebr. & Sav.

Bellis perennis var. hirsuta Beck

Bellis perennis var. meridionalis Favrat ex Gremli

• Bellis rotundifolia proles pumila Arv.
• Bellis pumila Arv.-Touv. & Dupuy 1883
• Bellis perennis proles pumila (Arv.-Touv. & Dupuy)
• Bellis integrifolia Lam. 1804
• Bellis hybrida Ten. 1835, 1838
• Bellis hortensis Mill. 1768
• Bellis armena Boiss. 1875
• Bellis alpina Hegetschw. & Heer 1839
• Aster bellis E.H.L.Krause
• Bellis croatica Gand.
• Bellis margaritifolia Huter
• Bellis minor Garsault
• Bellis pusilla (N.Terracc.) Pignatti
• Bellis scaposa Gilib.
• Bellis validula Gand.
• Erigeron perennis (L.) Sessé & Moc.