Lombard Occidental

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Int la funetica de l'articulazion, una cunsunant (o cunsunanta) l'è un son linguistich che 'l vegn articulaa saranda in manera parzial o intrega la cavità urala, insì da creà una türbulenza de l'aria. La parola «cunsunant» la vegn zü dal latin consonans, che 'l vör dì "che la sona insema".


Storia de la definizion Modifega

Quand che la linguistega l'eva basada interament ins la lengua latina, se pensava che una consonant la pudiss esist dumà se gh'eva arent una vucal, e donca che la pudeva mia vess de per lee.

De tüta manera, de maniman che i stüdi linguistegh i hann tacaa a cumprend anca alter lenguv, s'è capii che questa idea de cunsunant l'eva mia giüsta, giamò che esisten lenguv che i gh'hann di son de natüra cunsunantega che però i pören vess parnunziaa senza besogn d'una vucal, cume presempi int la lengua sluvena la parola Trst (Triest).

Möd e lögh d'articulazion Modifega

I cunsunant i se distinguen in diversi categurij:

Möd de articulazion Modifega

Lögh d'articulazion Modifega

I cunsunant i se diveden pöö anca intra sunor e surd, a seconda de la presenza o assenza de vibrazion di cord vucal in el menter la passa l'aria al mument de l'articulazion.

Vardee anca Modifega