Efesit Capitel Cinch

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Efesit

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Cinch

¹Dunca, sarìuv imitadúr de Diu cumè bagaj predilètt ²e caminee in del bén, propi cumè anca Crist el v'ha vursüü bén e 'l s'è cunsegnaa per vialter cumè un'ufèrta e un sacrifizi a Diu cumè un perfümm fragrant. ³E la furnegaziún, ogni impüritaa o piögeria la duarìa minga numinada intra vialter, cumè 'l sta bén a i sant, ⁴e la burdeghisia, el parlà balord e 'l vèss narr, che stann minga bén, ma pütost el dà de grazi. ⁵Già che savii chèst, che ogni furnegadúr o persona impüra o pitocch, che l'è un idulatra, el gh'ha minga ereditaa in del règn de Crist e Diu.
⁶Nissün el duarìa imbrujàv cun paroll vann: già che per via de chestcoss l'ira de Diu la ven sü i fiöö de la desübediénza. ⁷Dunca, duarìuv minga vèss cumpagn de lur: ⁸già che serii una völta scür, ma adèss la lüs in del Signúr: caminii cumè fiöö de la lüs-- ⁹già che 'l frütt de la lüs la gh'è in de tüta la buntaa, la giüstizia e la veritaa-- ¹⁰pruand che cossa l'è piasevul al Signúr, ¹¹e duarìuv minga avègh fradelanza insèma a i oper del scür che hinn sénza frütt, ma pütost anca cunvinciij. ¹²Già che i coss che hinn faa segretamént de lur hinn vergugnús anca de dì, ¹³e i coss che hinn metüü föra de la lüs hinn faa vedüü, già che ogni cosa vedüda l'è lüs. ¹⁴Dunca, el dis:
«Desedet tì, tì che dormet, levet tì di mort, e Crist el splendarà sü de tì».
¹⁵Dunca, vedii cun cüra cumè caminii, no cumè balord ma cumè savi, ¹⁶prufitand del témp, perchè i dì hinn malign. ¹⁷Per chèst, duarìuv minga vèss narr, ma capii che cossa l'è la vuluntaa del Signúr. ¹⁸E duarìuv no vèss ciuch de vin, in del qual l'è trasada, ma duarìuv vèss impienii del Spirit, ¹⁹e parlà a vialter medemm cun salm, inn e canzún spiritüaj, cantand e sunand cunt el voster cör al Signúr, ²⁰dand grazi semper per tüsscoss in del nomm del noster Signúr Gesü Crist a Diu e Pader.
²¹Sutametüü el vün a i alter in de la pagüra de Crist, ²²i donn a i lur propi marì cumè al Signúr, ²²perchè un omm l'è 'l capp de la dona cumè anca Crist l'è 'l capp de la gésa, lü medemm el Salvadúr del corp; ²⁴ma cumè la gésa l'è sutametüda a Crist, inscì anca i donn a i marì in de tüsscoss.
²⁵I marì, vuree bén i voster miee, cumè anca Crist l'ha vursüü bén la gésa e 'l s'è cunsegnaa per lee, ²⁶per fàll sant, fasendugh pür cunt el bagn de l'aqua per mèzz de la parola, ²⁷per fà cumparì la gésa a lü medemm gluriúsa, sénza smàgia, créspa o quajcossa de cumpagn, ma perchè la sia santa e sénza smàgia. ²⁸Inscì anca i omen deven vurè bén i miee de lur medemm, cumè i lur propi corp. Lü che 'l vör bén la sua propia miee, el se vör bén; ²⁹Già che nissün l'ha mai udiaa la sua propia carna, ma 'l ghe nudriga e 'l ghe cüra, cumè anca Crist la gésa, ³⁰perchè sèmm member del sò corp. ³¹«Per chèsta resún un omm el lassarà dedree pader e mader e 'l se ünarà a sua miee, e i düü devegnarànn vöna carna». ³²Chèst misteri l'è grand: ma mì disi de Crist e de la gésa. ³²Ancasì anca vialter che sii segund vün, ognidün el duarìa vurè bén sua propia miee cumè sé medemm, e la miee, che la gh'àbia pagüra del marì.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Quater
• Inanz a Capitel Ses →
• A l'indes