Maggianegh
|
«I cinch virtù de Maggianegh: el curattin bell, i belegott, el pomm d'or, l'aqua de Sant Imbon, i giovinott grand e gross e cojon.»
|
(Proverbi lecches)
|
Maggianigh (Maggianegh in lecches; Maggianico in Italian) a l'è ona frazion de la città de Lecch.
El paes el se troeuva ai pee del Magnoeuden (del qual el vegn giò la Braola, che la traversa el paes) e minga lontan del Lagh de Garlaa, e donca a sud del centro de Lecch. L'è traversaa anca del riaa Civ.
A l'è staa per on bell poo de temp ona frazion del vegg comun de Bellee; in del 1867 i comun de Bellee e de Cius s'hinn unii e 'l nomm de 'sto noeuv comun l'è vegnuu proppi Maggianigh.
El comun de Maggianigh l'è staa taccaa a Lecch domà in del 1928. Al comun de Maggianegh la partegniva la frazion de Barch.
In la gesa de Sant Andrea (del XVII secol) se troeuven di quader de pittor famos 'me Bernardin Luin e Gaudenzi Ferree.
A Maggianigh l'è nassuu el scior Togn Ghislanzon (1824-1893), scrittor, librettista e, a l'occasion, poeta in lombard.
La scormagna di abitant a l'è belegott.