Prima Curinz Capitel Quindes

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Prima Curinz

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Quindes

¹E ve fuu savè, fradèj, el vangel che v'huu predicaa, che anca avii ricevüü, in del qual anca sii staa sald, ²per el qual anca sii staa salvaa, se stii sald a la parola che v'huu predicaa, a mén che àbiuv minga credüü in van. ³Già che ve l'huu trasmèss intra i personn scèff, chèll che anca huu ricevüü, che 'l Crist l'è mort per i noster pecaa segund i Scritür, ⁴e che l'è staa suteraa, e che l'è staa levaa sü al tèrz dì, segund i Scritür, ⁵e che l'è cumparii a Cefa, pö a i dudes; ⁶pö l'è cumparii a püssee de cinchcent fradèj a una sula völta, di quij la magiúra part la resta fin a adèss, ma quij s'hinn cucaa via; ⁷pö l'è cumparii a Giagum, pö a tücc i apostuj; ⁸e ültim de tücc, l'è cumparii a mì cuma a l'abort.
⁹Già che mì sunt el püssee piscinín di apostuj che sun minga dègn de vèss ciamaa un apostul, perchè huu persegütaa la gésa de Diu; ¹⁰ma per la grazia de Diu sun chèll che sun, e la sua grazia per mì l'è minga devegnüü van, ma huu travajaa püssee de tücc de lur, e no mì ma la grazia de Diu cun mì. ¹¹Dunca, sia mì che lur, pruclamum inscì e èmm credüü inscì.
¹²E se l'è predicaa che 'l Crist l'è staa levaa sü di mort, cuma quij intra vialter disen che la gh'è no una resüreziún di mort? ¹³E se la gh'è no una resüreziún di mort, né 'l Crist l'è levaa sü; ¹⁴e se 'l Crist l'è minga levaa sü, dunca la nostra predicaziún l'è svöja, anca la vostra féd l'è svöja; ¹⁵e sèmm truaa anca testimon fals de Diu perchè èmm daa testimunianza segund Diu che l'ha levaa sü 'l Crist, che l'ha minga levaa sü se dabún i mort hinn minga levaa sü. ¹⁶Già che se i mort hinn minga levaa sü, né 'l Crist l'è staa levaa sü; ¹⁷e se 'l Crist l'è minga levaa sü, la vostra féd l'è inütila, sii anmò in di voster pecaa, ¹⁸dunca, anca quij che s'hinn cucaa via in del Crist hinn perdüü. ¹⁹Se èmm speraa in del Crist dumà in de chèsta vita, sèmm püssee mìser de tücc i vèss üman.
²⁰Ma adèss el Crist l'è staa levaa sü di mort, la primizia de quij che s'hinn cucaa via. ²¹Già che la mort l'è per mèzz d'un vèss üman, anca la resüreziún di mort l'è per mèzz d'un vèss üman. ²²Già che propi cuma in de l'Adam tücc mören, inscì anca in del Crist tücc hinn daa la vita.
²³E ognidün in de la sua propia orden: el Crist, la primizia, pö quij del Crist a la sua vegnüda, ²⁴pö la fin, quand el cunsegnarà 'l règn a Diu Pader, quand el abularà ogni prenzip, ogni auturitaa e forza. ²⁵Già che l'è necessari che lü 'l regna fin che l'àbia minga metüü tücc i nemìs suta i sò pee. ²⁶La mort, l'ültim nemìs, l'è abulida: ²⁷già che l'ha sutamèss tüsscoss suta i sò pee. E quand el dis che tüsscoss hinn staa sutamèss, l'è ciar che l'è tüsscoss al de föra de lü che 'l gh'ha sutamèss. ²⁸E quand tüsscoss ghe sarànn sutamèss, alura anca 'l fiöö medemm el sarà sutamèss a Lü che 'l gh'ha sutamèss tüsscoss, perchè Diu 'l sia tüsscoss in de tüsscoss.
²⁹Sedenò, che cossa farànn quij che hinn batezaa per i mort? Se defàtt i mort hinn minga levaa sü, perchè hinn batezaa per lur?
³⁰Perchè sèmm anca nümm in perìcul a ogni ura? ³¹Möri ogni dì, per el vant de vialter, fradèj, che gh'huu in del Crist Gesü 'l noster Signúr. ³²Se huu lutaa cun bestì selvadegh a Efes cuma un vèss üman, che cossa l'è 'l prufitt per mì? Se i mort hinn minga levaa sü,
«Che mangium e bevum,
già che dumán mörum».
³³Che siuv minga imbrujaa:
«Cumpagnì malign curoten bonn custüm».
³⁴Che devegnuv subri giüstamént e pechii no, già che quij gh'hann ignuranza de Diu, ve disi per vergogna.
³⁵Ma quajdün el dirà: «Cuma hinn levaa sü i mort? E gh'hann qual géner de corp?». ³⁶Stüpid, chèll che tì te sumenet l'è minga faa viv se 'l mör no; ³⁷e chèll che tì te sumenet, te sumenet minga 'l corp che 'l sarà ma una suménza biota, se 'l capita de vèss de gran o quaja altra suménza; ³⁸ma Diu 'l ghe da un corp cuma l'ha vursüü e a ogni suménza el sò propi corp.
³⁹Ogni carna l'è minga la medema carna, ma vöna di vèss üman, e un'altra carna di animaj, e un'altra carna di üsèj, e un'altra di péss. ⁴⁰E gh'hinn corp del cél, e gh'hinn corp de la tèra; ma vöna l'è la gloria di quij del cél, e un'altra chèla de quij de la tèra. ⁴¹Un'altra l'è la gloria del suu, e un'altra l'è la gloria de la lüna, e un'altra la gloria di stèll; già che una stèla l'è divèrsa d'un'altra stèla in de gloria. ⁴²Inscì l'è anca la resüreziún di mort. L'è sumenaa in de curüziún, l'è levaa l'incurütibilitaa; ⁴³l'è sumenaa in de desunúr, l'è levaa in de gloria; l'è sumenaa in de debuléza, l'è levaa in de forza; ⁴⁴l'è sumenaa un corp natüral, l'è levaa un corp spiritüal. Se 'l gh'è un corp natüral, el gh'è anca un corp spiritüal. ⁴⁵Inscì anca l'è scritt: «El primm vèss üman, l'Adam, l'è devegnüü un'anema vivénta», ma l'ültim Adam l'è un spirit che 'l da la vita. ⁴⁶Ma 'l primm l'era no el spiritüal, ma 'l natüral, pö 'l spiritüal. ⁴⁷El primm vèss üman l'era de tèra, terén, el segund vèss üman l'è del cél. ⁴⁸Qual l'è 'l terén, taj hinn anca i terén, e qual l'è celèst, taj hinn anca i celèst; ⁴⁹e cuma èmm vestii la figüra del terén, vestarèmm anca la figüra del celèst.
⁵⁰E disi chèst, fradèj, che carna e sangh poden minga eredità 'l règn de Diu né la curüziún l'eredita l'incurütibilitaa. ⁵¹Varda ve disi un mistéri: nümm tücc me sarèmm minga indurmenaa, ma nümm tücc sarèmm trasfurmaa, ⁵²in d'un mumént, in d'un batt d'ögg, cun l'ültima trumba; già che la sunarà e i mort sarànn levaa sü incurütibij, e nümm sarèmm trasfurmaa.
⁵³già che l'è necessari che 'l curütibil el se vest l'incurütibilitaa e chèst murtal el se vest l'imurtalitaa. ⁵⁴E quand chèst murtal el se sarà vestii l'imurtalitaa, alura la sarà sücèssa la parola che l'è stada scrita:
«La mort l'è stada mandada giò in de la vitoria».
⁵⁵Due, o mort, la gh'è la tua vitoria?
Due, o mort, el gh'è el sò spungiún?
⁵⁶E 'l spungiún de la mort l'è 'l pecaa, e la forza del pecaa l'è la lég; ⁵⁷e grazia a Diu che 'l me da la vitoria per mèzz del noster Signúr Gesü Crist. ⁵⁸Dunca, mè fradèj predilètt, che devegnuv sald, iremuvibij, essend semper püssee che 'l basta in del laur del Signúr, perchè savii che 'l voster travaj l'è no svöj in del Signúr.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Quatordes
• Inanz a Capitel Sedes →
• A l'indes