Prima Curinz Capitel Trii

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Prima Curinz

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Trii

¹E mì, fradèj, pudevi minga parlàv cuma a i personn spiritüaj ma cuma carnaj, cuma bagaj in del Crist. ²V'huu daa de bév del lacc, no del mangià: già che pudevuv no anmò. Ma né adèss pudii anmò, ³già che sii anmò carnaj, già che due l'è intra vialter gelusia e cuntésa, sii no carnaj, e caminii segund el vèss üman? ⁴Già che quand quajdün el dis: «Mì sun de Paul», e un alter, «Mì sun de Apoll», sii no vèss üman? ⁵Dunca, che cossa l'è Apoll? E che cossa l'è Paul? Minister per mèzz de quij avii credüü e a ognidün cuma 'l Signúr l'ha daa. ⁶Mì huu piantaa, Apoll l'ha daa aqua, ma Diu l'ha faa cress: ⁷dunca, né lü che 'l pianta l'è quajcoss né lü che 'l da aqua, ma Diu che 'l fa cress. ⁸E lü che 'l pianta e lü che 'l da aqua hinn vün, e ognidün el ricevarà la sua propia recumpénsa segund el sò propi travaj: ⁹già che nümm sèmm cumpagn del laur de Diu, vialter sii el camp de Diu, l'edifizi de Diu.
¹⁰Segund la grazia de Diu che che l'è stada dada a mì cuma architètt savi huu post el fundamént, e un alter el en fa de cà. E ognidün el gh'avarìa de vardà cuma 'l en fa de cà. ¹¹Già che nissün el po ponn un alter fundamént divèrs de chèll che l'è staa post, che l'è Gesü Crist. ¹²E se quajdün el fa sül fundamént cunt or, argént, prèj preziús, lègn, fén, paja, ¹³el laur d'ognidün el devegnarà ciar, già che 'l dì el ghe farà savüü, perchè l'è revelaa cun fögh; e 'l fögh el pruarà de qual gener el sia 'l laur d'ognidün. ¹⁴Se 'l laur de quajdün che 'l n'ha fa sü el restarà, el ricevarà una recumpénsa; ¹⁵se 'l laur de quajdün el sarà brüsaa sü, el patirà la perdida, e 'l sarà salvaa, ma inscì cuma per mèzz de fögh.
¹⁶Savii no che sii la gént de Diu e 'l Spirit de Diu el sta de cà in de vialter? ¹⁷Se quajdün el guasta la gént de Diu, Diu el guastarà chèsta persona: già che la gént de Diu l'è sant, che sii vialter.
¹⁸Nissün el gh'avarìa de imbrujàss: se quajdün intra vialter el pensa che 'l sia savi in de chèsta etaa, el gh'avarìa de devegnì balord, perchè 'l poda devegnì savi. ¹⁹Già che la saviéza de chèst mund l'è matada cun Diu. Già che l'è scritt:
«Lü che 'l branca i savi in de la lur fürbizia»;
²⁰e de növ:
«El Signúr el cugnuss i pensee di savi, che hinn inütij».
²¹Dunca, nissün el gh'avarìa de vantàss di vèss üman: già che tüsscoss hinn voster, ²²se Paul, se Apoll, se Cefa, se 'l mund, se la vita, se la mort, se i robb presént, se i robb che hinn dree a vegnì, tüsscoss hinn voster, ²³e sii del Crist, e Crist l'è de Diu.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Düü
• Inanz a Capitel Quater →
• A l'indes