Primula minima
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
Primula minima l'è 'na spéce de piànta de la famìa botànica de le Primulaceae.
| Primula minima | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||
| Classifigazion sientífiga | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Nomm binomial | ||||||||||||||||||||
| Primula minima L. (1753) |
Descrisiù
ModifegaFùrma Biològica: H ros - Emicriptòfite rosulàde.
L'è 'na piànta de dimensiù pesène che de spès la fùrma dei squacc a tapé mìa tat gràncc per mès de 'n rizòma lignùs lónch e ramus, cuarciàt zó de fìbre scüre e dei quài part de le raizìne lónghe e piötòst carnùze.
Le fòie bazài le fùrma 'na rüzitìna de fòie vérde e löstre che 'ndèla part apicàl le g'ha de 3 a 7 dintì. I è sènsa pilizì e 'n brizinì carnùze. De le rüzitìne part giü o du gambì fiurài lónch de sòlet du o tré ghèi
El fiùr l'è culùr ròza/violèt co la part centàl (fàuce) biànca e 'n puninì peluzèta. I lòbi de la coròla i è bèi separàcc l'ü de l'óter e ognü l'è dividìt en du lòbi separàcc alméno 'nfìna a la metà de la longhèsa del lòbo principàl. La coròla la se 'nserés endèl càles per mès de 'n tübizì lónch de 6 a 9 mm. I fiurés 'ndèi més de zögn e löi.
El fröt l'è 'na càpsula.
Habitat
ModifegaLa crès endèi pàscoi e 'ndèi pràcc alpì e subalpì ömecc e frèsch dei 1300 ai 2700 (de rar enfìna a 3000) méter s.l.m.. La preferès i teré silìcei,
En Itàlia l'è segnalàda per la Lombardìa, el Trentì, el Vèneto e 'l Friùli, ma 'l sò areàl l'è 'ncentràt suratöt söi Balcàni.
Ìbridi
ModifegaLa pöl dà urìgina ìbridasiù co Primula spectabilis Tratt., Primula glutinosa Wulfen e Primula hirsuta All.[1]
Galerìa de fóto
Modifega
Leteradüra
Modifega- Li-Bing Zhang und Joachim W. Kadereit: Classification of Primula sect. Auricula (Primulaceae) based on two molecular data sets (ITS, AFLPs), morphology and geographical distribution. In: Botanical Journal of the Linnean Society, Bd. 146, 2004, S.1-26.
- Xaver Finkenzeller: Alpenblumen, München 2003, ISBN 3-576-11482-3.
Riferimèncc
Modifega- ↑ Pignatti S. - Flora d'Italia - 1982 Edagricole
