Rebeba
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
La rebeba (inscì anca in lombard oriental[1], per el Bergamàsch el Zappettini el la riporta come ribeba[2]; in lumbard uriental anca medafreda[3], zanforgna in milanes e olter dialett ucidentaj[4]) l'è un strüment müsegal idiofun faa sö de una strutüra de medall repiegada sura de lee, che la figüra 'me un ferr de cavall, inscì de fà sö un spazi liber in mezz al qual se cata 'na lamela sutil de metall che che de una banda a l'è marcada a la strutüra del strüment e de l'oltra l'è livra.
L'è un strüment spantegaa breech in tüt el mund cunt di carateristegh morfologegh devers; in Europa e India a ghe n'hemm segn a partì del XIV secul e l'è tipegh de la müsega del völgh. In Italia l'è assé spantegaa in Sardegna, anduve l'è cugnussüü 'me Trunfa o Trumba, e in Sicilia anduve l'è cugnussüü cume marranzanu e l'è de spess druvaa per cumpagnà i tarantell.
Vön di püssee impurtancc center de prudüziun de rebeb l'era a Boccorio, frazzion del comün de La Riva, in Pruvincia de Vercei, in Piemont, ai pè del Mont Rösa.
La rebeba d'incö la se suna in tri möd:
- se spissiga la lamela nurmalment e se möv la lengua (la manda föra vibraziun variabil cumpagnaa del bass son ünich e propi,
- se spissiga la lamela in tant che s'è dré a fà cress l'estenziun de la buca
- se spissiga la lamela in tant che s'è dré a bufà (la manda fö un son ünich e senza vibraziun)
Ligamm de föra
ModifegaRiferimencc
Modifega- ↑ Giovan Battista Melchiori, "Vocabolario bresciano - italiano", 1817, [1]; scaricàbil per entréch ché: [2] (rist. anast. del Giornale di Brescia, 1985)
- ↑ Stefano Zappettini, "Vocabolario Bergamasco-Italiano per ogni classe di persone e specialmente per la gioventù" - ed. Pagnoncelli, 1850 Bèrghem; : scaricàbil per entréch
- ↑ Diziunari Camün Arqiviad qé: [3]
- ↑ Vocabolario Milanese-Italiano, Libro 4