Sover (vent)

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Chest articul l'è sö el vent, se te set dree a sercà un olter significaa, varda chì.

Sover (nöss che ciamaa Tramuntana per via de l'inflüenza cunt el talian) a l'è el termen druvaa per indicà a un vent fregg ch'al ven del nord.

In la Grecia Antiga, el vent del nord al vegniva ciamaa Aparctias o Boréas, minga de vess scunfundüü cunt la bora che la ven de est-nordest. In Ligüria a l'è tipegh, induve al bufa fort suratüt al sböch di vall, cunt di sbassamencc de la temperadüra dürant i mis invernaj.

El nomm

La parola Sover la gh'avaress de vegh relaziun cunt el fatt che 'l ven de nord, donca "de sura".

El nomm al ven parnunziaa breegh in 'sti möd: /'suʋər; 'soɛr/, semp cunt l'acent tonegh in sö la prima silaba.