Segunda Peder Capitel Vün

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Segunda Peder

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

← 1 Peder 5 • 2 Peder 1 • 2 Peder 2 →

Capitel Vün

¹Simun Peder, un sèrv e apostul de Gesü Crist, a quij che hann utegnüü a sort cun nümm la féd istèssa preziusa in de la giüstizia del noster Diu e Salvadúr Gesü Crist. ²Che cressen föra de misüra per vialter grazia e pas in de la cugnussénza de Diu e de Gesü el noster Signúr. ³Cumè tücc che vann a la vita e a la pietaa hinn staa daa a nümm de la sua puténza divina, travèrs la cugnussénza de Lü che l'ha ciamaa a nümm per gloria e virtü, ⁴travèrs i quaj i prumèss preziús e püssee grand hinn staa daa, perchè travèrs chèst divegnii i cumpagn de la natüra divina, avènd scapaa de la currüziún che l'è in del mund in del desidéri. ⁵E per chèsta resún, avènd impegnaa ogni diligénza, furnee a la vostra féd la virtü, e a la virtü la cugnussénza, ⁶e a la cugnussénza la temperanza, e a la temperanza la perseveranza, e a la perseveranza la pietaa, e a la pietaa el bén de fradèll, e al bén de fradèll el bén. ⁸Già che chèst coss in de vialter, che gh'hinn e cressen, se meten no inütil né senza frütt a la cugnussénza del noster Signúr Gesü Crist. ⁹Già che lü a qual gh'hinn minga chèst coss l'è orb, tubìs, avènd desmentegaa la pürifegaziún di so pecaa antigh. ¹⁰Dunca, fradèj, che siuv vialter püssee diligént de fà segür el voster ciamaa e la vostra eleziún; già che se fii chèst coss, scapüsciarii mai. ¹¹Già che inscì la sarà furnida bundantamént l'entrada al regn etèrn del noster Signúr e Salvadúr Gesü Crist.
¹²Dunca, mì sun dree a regurdàv semper de chèst coss, anca bén i sapiuv e siuv stabilii in de la veritaa che l'è presént. ¹³E mì cunsideri giüst, intanta che a sun in de chèsta ténda, de dessedàv cunt un regord, ¹⁴già che a suu che 'l tö via de la mia ténda l'è prèst, cumè anca 'l noster Signúr Gesü Crist el m'ha faa vedè, ¹⁵e anca cercaruu diligentamént che despö de la mia surtida vialter poduv regurdàv de chèst coss.
¹⁶Già che no travèrs el seguì adree di fàul inventaa èmm faa cugnusüü a vialter la puténza e la vegnüda del noster Signúr Gesü Crist, ma sèmm devegnüü testimon d'ögg de la sua grandéza. ¹⁷Già che quand l'ha ricevüü unúr e gloria, e una tal vús l'era purtaa a lü de la gloria magnìfega: «Chèst l'è 'l mè fiöö predilètt, in de lü huu truaa sudisfaziún», ¹⁸e nümm èmm sentii chèsta vús che l'era purtaa del cél, intanta che serum cun lü sü la santa muntagna. ¹⁹E gh'èmm la parola prufetega e püssee següra, a la qual fii bén a vardà, cumè una lampeda che la splend in d'un lögh scür, fin chè 'l dì 'l faga ciar e la stèla de la matina la se leva in di voster cör, ²⁰savend chèst prima, che ogni prufezia de la Scritüra la süced no de la propia interpretaziún de nigün, ²¹già che una prufezia l'è mai staa purtaa de la vuluntà d'un vèss üman, ma i vèss üman hann parlaa de Diu intanta ch'eren purtaa del Spirit Sant.

Navigaziun

• ← Indree a 1 Peder 5
• Capitej de 2 Peder: Capitel 1 • Capitel 2 • Capitel 3